JAK NAPRAWIĆ ZWIĄZEK: PRAWDZIWE SŁUCHANIE Parafrazy

To drugi artykuł Anity, który powstał na podstawie książki: „COUPLE SKILLS SECOND EDITION” Matthew McKay, Patrick Fanning, Kim Paleg dotyczący aktywnego słuchania

Aktywne słuchanie

Aby aktywnie słuchać swojego rozmówcy nie wystarczy nic nie mówić, Twój mózg musi być zaangażowany w proces słuchania. Chciałabym wyjaśnić, że nie ma czegoś takiego, jak pasywne słuchanie, czy dzielenie swojej uwagi (tak zwana podzielność uwagi ;))
Komunikacja to proces dwukierunkowy, nawet, jeśli jedna ze stron prowadzi niekończący się monolog. Aby słuchać aktywnie, należy parafrazować, klaryfikować oraz dawać informację zwrotną rozmówcy.

PARAFRAZY

Zacznijmy od parafrazowania.

Kiedy Twój partner/ka przekazuje Ci jakąś ważną informację, potwórz ten komunikat własnymi słowami, by wyrazić, upewnić się, co właśnie usłyszałeś/aś. Jest to kluczowa część aktywnego słuchania.
Jeżeli miałbyś się nauczyć chociaż jednej rzeczy z umiejętności słuchania, niech to będzie właśnie parafrazowanie, którym dzisiaj się zajmujemy.
Możesz rozpocząć parafrazę następującymi słowami‚ ’’Czy dobrze usłyszałem/am, że…/ Innymi słowy…/ Rozumiem, że…/ Czułeś/aś, że…/ Jeśli dobrze Cię rozumiem…/ Rozumiesz przez to…/ Powiedziałeś/aś…’’

Dzięki parafrazowaniu uda Ci się:

zapobiec większości bloków uniemożliwiających aktywne słuchanie,
korygować błędne założenia i interpretacje,
okazać swojemu partnerowi/ce coś bezcennego, a mianowicie to że się go słucha i rozumie :),
zapobiec eskalacji nieprzyjemnych emocji,
zapamiętać co zostało powiedziane,

Spróbuj zastosować parafrazę następnym razem, kiedy Twój partner/ka będzie Ci przekazywać ważną informację. Możesz być zaskoczony/a, jak dużo czasu i mimo wszystko wysiłku, potrzeba, by tak naprawdę zrozumieć przekaz drugiej osoby.

Np. Piotr próbował sparafrazować, co powiedziała mu Kasia o swojej matce:

C: Moja mam chce do nas przyjechać i spędzić z nami Święta Wielkiejnocy.
K: Twoja mam zapytała, czy może przyjechać do nas na Święta, tak?
C: Tak. W zasadzie to hmm, ona nie zapytała – Ja jej to zasugerowałam, a ona stwierdziła, że to świetny pomysł.
K: Chcesz żeby Twoja mama do nas przyjechała?
C: Jasne!
K: I żeby u nas przez ten czas mieszkała?
C: hmm ona przeważnie zatrzymuje się u Zosi, a chciałabym, żeby była u nas, dzięki temu spędzimy razem więcej czasu.
K: Rozumiem, że chciałabyś z nią spędzić więcej czasu niż zazwyczaj, jak przyjeżdża na Święta?
C: Mmhmm mogłybyśmy wspólnie coś porobić, spędzić więcej czasu z dziećmi, no i wiesz porozmawiać.
K: Spędzić razem przyjemnie czas.
C: I porozmawiać o tym, jak ona się ma mieszkając sama w innym mieście.
K: Chcesz porozmawiać o jej samotności?
C: Tak i o tym, że mieszka sama w dużym domu. Jeżeli, by się do nas przeprowadziła byłaby bliżej nas, bliżej swoich wnuków.
K: Chcesz, żeby się do nas przeprowadziła na stałe? Nie tylko na Wielkanoc?
C: No, do nas, ale nie na zawsze. Na kilka tygodni, żeby mama zobaczyła, jak w naszym mieście jej się podoba i jak my się czujemy w tej sytuacji. Poźniej byśmy się rozejrzeli za mieszkaniem w okolicy.

Jak widać w powyższym przykładzie, gdyby nie parafrazy Piotra, nigdy by się nie dowiedział o zamiarach Kasi, co w końcu wyszłoby na jaw i chyba każdy wie jak mogłoby się skończyć.
No cóż, powodzenia! Następnym razem wyjaśnię na czym polega klaryfikacja.