Chorobliwa zazdrość? skąd się bierze? Jak możemy regulować zazdrość, odzyskać kontrolę nad sobą i nie zniszczyć związku.

Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek,

Zazdrość, ehhh temat rzeka, pisałam o niej już wcześniej powołując się na tę ⇓ doskonałą książkę (jeszcze zanim wyszła w języku polskim).

• skoro historia zazdrości pewnie sięga prapoczątków powstania człowieka;
• skoro zazdrość dotyczy nie tylko naszych dalekich kuzynów małp ale także psów a nawet szczurów!(Morris i in., 2008).
• skoro zazdrość to jeden z częstszych problemów z jakim borykają się pary które znam,

to zdecydowanie jest o czym pisać. Czym zazdrość jest na pewno wiecie, ale dla przypomnienia:

a dla tych co zatęsknili za klasyką tutaj oryginalna piosenka

Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek,

Uwaga, nie zamierzam pisać w tytule że to recenzja bo wtedy olewacie moje artykuły i nie czytacie. A ja nigdy nie piszę o samej książce – wręcz przeciwnie, książka jest dla mnie okazją do omówienia jakiegoś tematu. Recenzja jest efektem ubocznym. Taka okazja nadarzyła się po przeczytaniu książki: Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek. Autor, Robert Leahy  jest nie dość że znawcą tematu to jeszcze pięknie pisze:

Ale zacznijmy od początku,

Każda Emocja ma sens

Każda nasza emocja ma głęboki sens ewolucyjny, czyli musi być użyteczna dla naszego gatunku, inaczej by odpadła na drodze selekcji naturalnej. Czas trwania współczesności w porównaniu dla całego czasu kiedy nasz mózg ewoluował jest niczym pierd mamuta (krótki).
Część naszego mózgu odpowiedzialna za emocje nie zdążyła się jeszcze zaktualizować do współczesności. Dlatego niektórzy mówią o gadzim mózgu, inni o umyśle jaskiniowca, w każdym razie jak pięknie napisano w Harvard Business Review:

Sawanna, czy tam jaskinia – nieważne

Więc wyobraźmy sobie te stare, prehistoryczne czasy: żyjemy w grupkach na sawannie. No dobrze, ale moja licentia poetica, zezwala mi na pewne zmiany w tej opowieści, więc wyobraźmy sobie jednak proszę jaskinię (choć w sumie otwarta przestrzeń sawanny jest jeszcze bardziej zagrażająca, dobra: stop!).
Wyobraźmy sobie tamte czasy, czasy samych zagrożeń.

Dawno, Dawno temu w ciemnej jaskini

A więc urodziłaś się w brudnej jaskini, chodzisz w skrawkach kiepsko oprawionej skóry, zwykle głodna i nocą często zziębnięta. Ojciec spadł ze skały, brat umarł na jakąś dziwną chorobę (był cały w komiczne kropki), siostra została zabita przez mamuta. Choroby, głód, wypadki są twoją codziennością.

Wyobraź sobie, że się NA CIEBIE POLUJE.

Tak, dokładnie, wychodzisz normalnie rano na ganek (przed jaskinią) a tu nagle SRU!
i już przemierzasz sawannę niesiona na kłach tygrysa szablozębnego.

Matka jaskiniowca

No więc żyjesz w tej jaskini straumatyzowana licznymi i tragicznymi śmierciami twoich krewnych. Masz 8 dzieci. Żywicie się tym co znajdziecie na bieżąco (jakieś jagody, liście, szczaw- wiadomo podstawa), ale głównie głodujecie. Czasami zdarza się że twój facet coś upoluje. Wtedy jest wielkie święto: jecie mięso i wreszcie idziecie spać najedzeni. Macie też skóry, czasami futra, dzieci mogą się pobawić zębami i pazurami bestii. Jest czadowo, to jedyne wasze szczęśliwe dni.

Poza tym twój facet broni ciebie i dzieci przed innymi mężczyznami, niestety ale przemoc jest dla was codziennością.

Zazdrosna Kobieta z Jaskini

I teraz któregoś dnia, widzisz jak twój mężczyzna opierając się o skalistą ścianę patrzy głęboko w oczy tej lafiryndzie z rudymi kłakami, ona natomiast się cała wygina, zagina i macha rzęsami. K****! ledwo toto od ziemi odrosło a już odbijać mi faceta chce – myślisz.

I dobra, podchodzisz do tej rudej i mówisz: ostatni raz Cię widzę z moim facetem, a nawet w tym kwadracie jaskini -albo tego pożałujesz!

Sącząca się trucizna zazdrości

Czy rozpoznajecie ten jad? Taka właśnie jest zazdrość!

No nic dziwnego! Przecież nasze dzieci muszą coś jeść i być bezpieczne!

Więc jeśli spojrzymy na emocje, jako na wysoko dostosowane programy ewolucyjne, które mają pomagać w przetrwaniu gatunku to naprawdę nie powinniśmy się dziwić, że zazdrość pcha nas do zepchnięcia tej rudej ze skały, no, albo przynajmniej do rozmyślań na ten temat.

emocja istnieje i jest silna

Czy to oznacza że mamy się poddać emocji i zrobić jakąś krzywdę rywalce? (no weź, tylko taka tyci, tyci zemsta).

Dokładnie na odwrót, mamy przyznać, że ta emocja istnieje i że ma wielką władzę nad nami. Nie ma nic groźniejszego niż nierozpoznawane, nie uznawane emocje. To właśnie wtedy niszczymy nasze związki, rabujemy samych siebie z fajnych relacji. NIE, emocje trzeba regulować.

Trudne to w kulturze która tak łatwo unieważnia to co czujemy:

Co poradzą ci ludzie kiedy powiesz im o zazdrości

Jak czytamy w książce na stronie 15, typowe teksty ludzi w reakcji na komunikat o zazdrości będą mniej więcej takie:

• Pewnie masz niskie poczucie własnej wartości.
• Musisz przestać o tym myśleć.
• Spróbuj myśleć pozytywnie.
• Dlaczego karzesz samego siebie?
• Nie masz prawa odczuwać zazdrości.
• Nie zrobiłem nic złego.
• Powinieneś po prostu mi zaufać.
• Jesteś porąbany.

dodam jeszcze kilka od siebie:

• Powinnaś się cieszyć że masz młodzą siostrę.
• Przecież chciałeś braciszka.
• Chyba mam prawo mieć inne przyjaciółki?
• To naprawdę podłe, że jesteś zazdrosna o dziecko!

Unieważnianie jest przeciwskuteczne

Mam nadzieję, że czytelnicy bloga doskonale zdają sobie sprawę że to wszystko unieważnienia. Czyli ktoś mówi nam że nasze emocje są złe, błędne, wydziwione czy przesadzone. Tymczasem emocje po prostu są, przychodzą do nas i zmieniają się jak pogoda. Tak rozumiem, że pogoda w stylu burzy śnieżnej (zazdrość) nie jest może ulubioną, jednak zżymanie się na jej istnienie jest po prostu absurdalne, zupełnie nieskuteczne a często szkodliwe.

Emocje są jak pogoda

• Wysokie poczucie wartości nie chroni nas przed burzą śnieżną,
• nie możemy też nie myśleć o burzy śnieżnej bo tylko wylądujemy w śnieżnej zaspie,
• mówienie sobie, że świeci słońce kiedy biała maź wali nam w twarz jest dość absurdalne,
• tak samo sugerowanie że celowo wywołuję śnieg, by się ukarać czy
• że mam magicznie zatrzymać zawieję.
• pozostałe punkty to w drugą stronę, czyli druga osoba tłumaczy się, że nie spowodowała przecież tej śnieżnej burzy więc burza powinna zniknąć.

Czy to oznacza że mamy położyć się w zaspie i załamać? A może zbudować igloo i siedzieć tam z naszym ukochanym przez wieczność żeby zawsze być go pewnym?

Wręcz przeciwnie, żadne z tych rozwiązań nie sprawi że zrobi nam się naprawdę ciepło (że zazdrość zmaleje).

Zazdrość: najważniejsze informacje:

Robert Leahy świetnie podsumował najważniejsze informacje o zazdrości (s. 35) że:

• to potężna emocja,
• najczęściej towarzyszą jej różne emocje: lęk przed opuszczeniem, złość, wstyd, niepokój, bezradność, poczucie beznadzieji, smutek,
• istnieje różnica pomiędzy czuciem zazdrości a działaniem pod jej wpływem,
• nie jesteś sam, prawie u każdego da się wzbudzić zazdrość,
• to ewolucja wbudowała w nas emocje w tym zazdrość,
• zazdrość jest inna u mężczyzn (seksualna) niż u kobiet (emocjonalna) → tutaj więcej,
• zazdrość występuje od kiedy ludzie są na ziemi, a można ją prześledzić do czasów kiedy człowiek nauczył się pisać,
• zazdrość dotyczy wszystkich, występuje nawet u niemowląt, dzieci i zwierząt!

Czy jesteś zazdrosna? zazdrosny?

No dobra, to skoro już wiemy że mamy przesrane, to spróbujmy się jakoś odnaleźć w tej trudnej sytuacji. Na początek test, czy faktycznie zazdrość cię dotyczy (Leahy s. 39).

test zazdrości

Teraz proszę cię żebyś odwołała się do swojego Umysłu Emocjonalnego. Nie do mądralińskiej która przeczytała wszystkie poradniki i rozwinęła się tak bardzo, że lada dzień zacznie lewitować. Tylko do tego rozwrzeszczanego, zapłakanego dzieciaka wewnątrz ciebie, głuchego na wszelkie racjonalne argumenty. Patrz bardziej na swoje zachowanie, emocje, niż poglądy.

Oceniaj każde pytanie według tej skali:

• 0 – Nigdy
• 1 – Rzadko
• 2 – Czasami
• 3 – Często
• 4 – Zawsze

Pytania na Zazdrość

1. Wypytuję partnera/partnerkę o jego/jej wcześniejsze związki.
2. Denerwuję się, kiedy słyszę o jego/jej wcześniejszych związkach.
3. Porównuję się z jego/jej byłymi partner(k)ami i to mnie dręczy.
4. Wypytuję partnera/partnerkę, żeby się dowiedzieć, co się dzieje.
5. Kiedy mój partner/partnerka wychodzi beze mnie, pytam go/ją, z kim rozmawiał(a) lub kto siedział obok niego/niej.
6. Staram się przerywać rozmowy mojego partnera/ partnerki z innymi osobami płci przeciwnej.
7. Staram się sprawdzać maile lub SMS-y mojego partnera/partnerki.
8. Sprawdzam rozmowy telefoniczne i wiadomości mojego partnera/partnerki.
9. Sprawdzam GPS mojego partnera/partnerki, żeby dowiedzieć się, gdzie był(a).
10. Domagam się od partnera/partnerki zapewnień, że mogę mu/jej zaufać.
11. Zamykam się w sobie, gdy mam podejrzenia wobec partnera/partnerki.
12. Oskarżam partnera/partnerkę o to, że interesuje się kimś innym.
13. Błagam partnera/partnerkę, by nie flirtował(a) z innymi.
14. Krytykuje partnera/partnerkę lub – gdy wydaje mi się, że może być kimś zainteresowany/zainteresowana -mówię negatywne rzeczy o tej osobie.
15. Staram się wzbudzić w partnerze/partnerce poczucie winy lub wstydu.
16. Kiedy jestem zazdrosna/zazdrosny, próbuję sprowokować partnera/partnerkę do kłótni.
17. Kiedy jestem zazdrosna/zazdrosny, próbuję uwodzić mojego partnera/partnerkę, by odzyskać pewność siebie lub poczuć się lepiej.
18. Śledzę partnera/partnerkę, by dowiedzieć się, co się dzieje.
19. Grożę partnerowi partnerce rozstaniem, separacją lub rozwodem.
20. Grożę partnerowi partnerce użyciem przemocy.
21. Byłem agresywny/byłam agresywna, kiedy czułem/czułam zazdrość.
22. Staram się powstrzymywać partnera/partnerkę przed wyjazdami lub robieniem różnych rzeczy.
23. Krytykuję siebie przy partnerze/partnerce.
24. Szukam innych partnerów/partnerek.
25. Flirtuję z innymi, żeby wzbudzić zazdrość w partnerze/ partnerce.
26. Nie ufam mojemu partnerowi/mojej partnerce.
27. Martwię się, że partner/partnerka może mnie zdradzać.
28. Nie lubię, gdy mój partner ma koleżanki z pracy lub przyjaciółki, które mogą być dla niego atrakcyjne./Nie
    lubię, gdy moja partnerka ma kolegów z pracy lub przyjaciół, którzy mogą być dla niej atrakcyjni.
29. Denerwuję się, jeśli mój partner/partnerka kogoś dotknie lub pocałuje, albo tańczy z kimś innym.
30. Denerwuję się, jeśli jakaś osoba płci przeciwnej wydaje się zainteresowana moim partnerem/partnerką.

Najpierw zobacz czy dostrzegasz coś w swoich odpowiedziach. Może coś cię zaskoczyło w tym teście na zazdrość? Odkryłaś coś nowego? Według autora 4 odpowiedzi czasami (lub więcej) oznacza że możesz mieć problem z zazdrością, jeśli zdobyłaś 12 lub więcej punktów to raczej masz problem i zazdrość w związku przysparza ci cierpień.

Zazdrość UZASADNIONA

Cały ten artykuł NIE DOTYCZY sytuacji kiedy moja zazdrość jest UZASADNIONA czyli faktycznie zostałam zdradzona przez partnera, partnerkę. Wtedy, jeśli chcemy nadal być razem obowiązują zupełnie inne zasady, →opisane tutaj.
Generalnie emocji uzasadnionych faktami najczęściej nie regulujemy (chyba że naprawdę w wyjątkowych sytuacjach musimy). W przypadku zazdrości uzasadnionej mogę sobie wyobrazić różne sytuacje kiedy muszę zazdrość regulować bo jest dla mnie niepomocna np.:

• partner/ka mnie zdradza ale moje emocje są nieefektywne (za silne) bo np. trzymam nóż i mam ochotę coś zrobić i to przyniesie mi jeszcze więcej problemów.
• partner/ka mnie zdradza, ale moje wartości i/lub wiara nie pozwalają mi się rozstać (wszelkie rozmowy, by się rozstał/a z kochanką/kiem zawiodły), nie mam więc wyjścia niż regulować emocje.
• oczywiście życie pisze dużo dziksze scenariusze, na pewno jest wiele takich przykładów.

Zazdrość NIEUZASADNIONA

Uwaga! to wszystko dotyczy zazdrości NIEUZASADNIONEJ (ewentualnie nieefektywnej, za silnej itp). Czyli mam kogoś, kto jest obiektywnie godny zaufania, ale mimo to zazdrość mnie zalewa przy każdej okazji.

• wyjeżdża w delegację a ja nie mogę spać.
• wychodzi z kolegami a ja się męczę – chcę mu tego zabronić.
• spędza czas z dzieckiem a ja siedzę i bardzo to przeżywam.
• przyjaciółka ma inne przyjaciółki a ja nie mogę tego znieść kiedy się z nimi widuje itd.

Mój partner flirciarz

Trudność rośnie, kiedy mój partner jest uwodzicielski z natury.
Są takie osoby, które flirtują nie zdając sobie z tego sprawy. Niektóre robią to zawsze i wszędzie i z każdym.
Nie wspomnę nawet o piramidalnej trudności gdyby osoba z którą jestem miała styl osobowości lub wręcz zaburzenie osobowości histrionicznej.
Oczywiście bycie w parze wymaga kompromisów. Jasne, że mogłabym poprosić partnera żeby nie spotykał się ze swoimi byłymi. Jednak kompromis to ustępstwo również z mojej strony, nie mogę więc zabronić mu takich spotkań (jeśli chcę zdrowej relacji, musi być równowaga w dawaniu i braniu).

Chorobliwa zazdrość

Tak potocznie mówi się na kogoś kto odczuwa nieuzasadnioną zazdrość: że jest chorobliwie zazdrosny. Ja jednak wolę takie określenia które nie obarczają nas dodatkowo wstydem. Przypominam o wielkim znaczeniu meta emocji (nazywanych też emocje wtórne). Meta emocje to emocje z powodu emocji. Kiedy zawstydzamy ludzi, że coś czują, wtedy mogą się zacząć stale wstydzić swoich doświadczeń wewnętrznych. Wstyd jest emocją która każe ukrywać. Mamy potem ludzi którzy zaprzeczają temu co czują, spychają swoje emocje tak głęboko, że na wierzchu zostaje tylko złość, lub pozorny spokój.

Przecież ja się wcale nie złoszczę

Takie osoby potem:

• z zaciśniętymi szczękami mówią: ja się przecież wcale nie wkurzam;
• mówią podniesionym głosem: przecież jestem spokojny;
• sprawdzają telefon partnera: wcale nie jestem zazdrosny;
• rzucają złośliwe uwagi: wszystko jest w porządku- mówią;
• wymiotują przed wyjściem na randkę: absolutnie się nie boję, to problem z żołądkiem.

tak działa nasza “chłopaki nie płaczą kultura” – wiele osób nie ma pojęcia o tym że ma jakieś emocje. To zupełnie jakby ktoś nie wiedział że ma serce czy płuca.

Zazdrość? u mnie?

Mam nadzieję, że test rozwiał wasze wątpliwości i potraficie już przyznać: tak, czuję zazdrość, to problem w moim życiu.
Bo jeśli to nie problem to nie czytaj tego, tylko pobaw się z psem, poczytaj jakąś powieść, zrób coś fajnego dla siebie. Tutaj rozmawiają osoby, którym zazdrość uprzykrza życie. Uprzykrza tak bardzo, że mają motywację by coś z nią faktycznie zrobić.

Przywiązanie

Nasze przywiązanie to matryca tego jak wchodzimy w związki, nasz wzorzec miłości czyli też:

• przekonania na temat tego jak związek powinien wyglądać; co powinnam robić, co powinna robić druga osoba (np. że koniecznie musimy dobrze wypadać wśród znajomych, że partner powinien obsypywać kwiatami albo dbać o dom, że powinnam mieć dużo przestrzeni i wolności w związku).
• wyobrażenie miłości, czym dla mnie jest miłość (np. walką z przeciwieństwami losu, że to euforyczne wzloty i straszliwe upadki, wieczną tęsknotą, cierpieniem, zazdrością).
• i wiele innych →zobacz jak wiele.

Czym jest miłość?

Niestety dużo z tych przekonań pozostaje poza naszym poznaniem. Podam wam przykłady z mojej pracy:

• osoba z przywiązaniem unikającym (często uważa siebie za bezpiecznie przywiązaną) – myślę że to dlatego ponieważ te osoby mało myślą na temat związku, nie dzielą włosa na czworo od nastoletniości na temat relacji w których są w stylu:
  “jak myślisz co on teraz zrobi?”; “czy robiąc XYZ nie zniszczyłam jej zaufania?”,
  powiecie: aaaa faceci, chodzi ci o różnice płciowe. Macie tylko trochę racji, 70% wśród osób przywiązanych unikowo to mężczyźni, ale zostaje 30%, czyli co 3 kobieta również ma unikowe przywiązanie.
  taka osoba może nie mieć dostępu do swoich przekonań albo mieć przekonania w stylu:
  najważniejsza w związku jest przestrzeń;
  nie chcę się skupiać na związku;
  nie mam ochoty na poważne zobowiązania;
• osoby lękowo zaabsorbowane będą z kolei z całym przekonaniem przekonywać że:
  miłość jest dla mnie najważniejsza;
  my jako para sobie wystarczymy, nie potrzebujemy innych ludzi;
  jestem bardzo zazdrosna i on/ona musi się dostosować;
  jestem wrażliwa i dlatego moja druga połowa (dbając o mnie) musi zgodzić się na moje zasady (nie, nie musi);
  jeśli się naprawdę kochamy nie powinniśmy mieć przed sobą tajemnic.

Z pewnością takie przekonania będą bardzo przeszkadzać w zmianie. No dobrze, ale załóżmy, że mamy w miarę zdrowe przekonania i chcemy coś zmienić.

Co mam z tym zrobić?

Jeśli chcecie się dowiedzieć dlaczego typowe strategie “zazdrośników” (np. izolowanie się z drugą osobą, wzbudzanie zazdrości, zabranianie, obrażanie się, grożenie) nie działają to poczytajcie książkę (część 2: jak zazdrość staje się problemem). My natomiast zastanowimy się co można z tym wszystkim zrobić.

Świadomość Emocji

Pierwszym punktem bez którego nigdy nie ruszymy naprzód jest świadomość. Dużo ludzi uważa się za bardzo świadomych. Chodzili wiele lat na terapię. Z mojego doświadczenia bardzo rzadko wiedzą co się dzieje z nimi w danym momencie i dlaczego. Nie mają świadomości tu i teraz.

Samoświadomość tu i teraz

Czyli ktoś może wiedzieć o sobie ogólnie, że bywa zazdrosny bo ostatni partner zdradzał a ojciec zdradzał matkę. Jednak dużo trudniej zatrzymać się w pół kroku zanim zacznę sprawdzać komuś telefon i powiedzieć do siebie: STOP!…ok, ten przymus sprawdzenia, te łzy w oczach, gorąco w brzuchu to właśnie zazdrość.
Mam w głowie obrazy poprzedniej zdrady, trudne myśli o rozstaniu mnie bombardują – w takim razie wezmę gorącą kąpiel, zaczekam aż mi trochę przejdzie i wtedy się zastanowię co dalej.

Regulowanie Emocji

to co napisałam o zatrzymaniu się w pół kroku i gorącej kąpieli wykracza poza samą świadomość emocji, to już ich regulowanie. Musimy więc wiedzieć jak regulować zazdrość. Słuchajcie ja doskonale wiem, że nikomu kto jest zazdrosny nie spodobają się te metody.

Nic dziwnego, oto kulturalna kobieta ma zmierzyć się z kobietą jaskiniową, nic dziwnego że tego nie chce, że się tego boi, że myśli że nie da rady.

Emocje to też przymus zachowania

Każda emocja zawiera w sobie jakiś przymus działania. Niektórzy mówią impuls działania, ale impuls wydaje się czymś co trwa sekundę, czymś ulotnym, czymś błahym i łatwym do zignorowania. Nie oddaje ani siły tego impulsu, ani tego że może trwać.

Nie pokazuje wielogodzinnych tortur człowieka który mimo lęku eksponuje się na to czego się boi. Osoby, która się izoluje w smutku i próbuje zadzwonić do przyjaciela po pomoc ale od 3 godzin ma paraliż ręki i paraliż siebie i… nie jest w stanie sięgnąć po swój telefon.

Dlatego wolę określenie przymus (bo słowa maja wielką moc).

Tortury zazdrości

Osoba która myśli że jest zdradzana jest niespokojna. Idzie do salonu (tam leży telefon lubego) podchodzi, mówi sobie: nieee, dobra, nie upadłam tak nisko, nie będę mu sprawdzać telefonu. Wraca do sypialni, nie może znaleźć sobie miejsca, wątpliwości nie pozwalają się na niczym skoncentrować. Obrazy jak ukochany zdradza wydają się takie realne, takie prawdziwe, łzy same ciekną po policzkach. Ja muszę się dowiedzieć!

Znowu idzie do salonu, już, już wyciąga dłoń, znowu się powstrzymuje – i tak wiele razy.
Krótki opis nie oddaje często wielogodzinnego mierzenia się z tymi emocjami. Chodzenia jak tygrys w klatce, który ma ochotę rozszarpać telefon domniemanego zdradzacza na strzępy, razem z flakami i zostawić wyprute kabelki na dywanie.

Działanie odwrotne do emocji

Najskuteczniejszą i najtrwalszą metodą radzenia sobie z każdą emocją jest działanie przeciwne do niej.

• Boję się – więc eksponuję się na to czego się boję.
• Złoszczę się na kogoś więc jestem super miła dla tej osoby.
• Smucę się – więc wychodzę z izolowania się.
• szerszy opis w każdej emocji w naszym cyklu: encyklopedia emocji.

to jest absurdalnie trudne, bo oto cała ewolucja staje przeciwko nam. Tak silna emocja ma mnie na przykład powstrzymać (lęk) a ja się jej przeciwstawiam i robię to wiele razy jeśli ekspozycja ma się udać (o własnej historii ekspozycji pisałam tutaj).

Przymusy zazdrości

Do czego więc zmuszą nas zazdrość i jakie będzie działanie odwrotne?
Mniej więcej wszystko to co w wyżej opisanym teście na zazdrość jest działaniem zazdrosnym, a jeśli zrobię odwrotnie to będzie metoda regulowania emocji. Czyli:

• “Wypytuję partnera/partnerkę o jego/jej wcześniejsze związki” tak zwane przesłuchania, działaniem przeciwnym będzie nie wypytywanie.
• “Staram się sprawdzać maile lub SMS-y mojego partnera/partnerki.” tak zwana inwigilacja, działaniem przeciwnym będzie powstrzymanie się od robienia tego.

dajemy wolność

Sednem jest dawanie partnerowi, partnerce wolności, ufanie drugiej osobie i pamiętanie że nie można nikogo zmusić do miłości i nie da się nikogo upilnować. Ludzie robią co chcą, jeśli pragniemy związku z daną osobą i wierności jedynymi metodami które mogą pomóc to otwarta i regularna komunikacja i dbanie o związek.
Pomyślcie sami, czy chcielibyście by życie z ukochaną osobą przypominało życie osoby podejrzanej o przestępstwo którego nie popełniła?

samospełniające się proroctwo

Drugi ważny argument to samospełniające się proroctwo, jeśli ciągle uważacie że ktoś was zdradza to będziecie się tak zachowywać, co z kolei może sprawić że faktycznie tak się stanie. Dla wielu ludzi wierność w długotrwałym związku stanowi pewien wysiłek (przynajmniej czasami) po co się starać skoro w domu i tak jest atmosfera jakby to się już działo?

Ja tymczasem kończę bo znowu się rozpędziłam, ale oczywiście o wiele więcej informacji znajdziecie w książce (również ebook) Lekarstwo na zazdrość, Robert Leahy, REBIS.

Del Giudice, M. (2011). Sex Differences in Romantic Attachment: A Meta-Analysis. Personality and Social Psychology Bulletin, 37(2), 193–214. doi:10.1177/0146167210392789
Morris, P. H., Doe, C., & Godsell, E. (2008). Secondary emotions in non-primate species? Behavioural reports and subjective claims by animal owners. Null, 22(1), 3–20. http://doi.org/10.1080/02699930701273716