od czasów tego artykułu, DBT poszła naprzód, tak samo jak nasz blog, zapraszamy do przeczytania nowej wersji tego artykułu

Skuteczność DBT

Jest to jedna z nielicznych empirycznie potwierdzonych (w badaniach) metod dla zaburzenia z pogranicza. W badaniach okazało się, że osoby które zostały przydzielone do DBT rzadziej angażowały się w zachowania parasamobójcze, rzadziej rezygnowały z terapii (16%, w porównaniu z 50-55% w grupie kontrolnej), rzadziej trafiały do szpitala. Na zakończenie leczenia (trwało 12 miesięcy) pacjenci DBT uzyskali w wywiadzie (robionym przez niezależnego diagnostę) wyższą ocenę ogólnego dostosowania, oraz sami siebie oceniali wyżej odnośnie własnych ról społecznych (praca/rodzina/szkoła). Badani uznali, że lepiej: regulują emocje; rozwiązują problemy w relacjach; dostosowują się do społecznych wymagań i norm; tolerują rzeczywistość i swoje cierpienie psychiczne. Pozytywne tendencje potwierdziły się w wywiadach po 6 i 12 miesiącach od ukończenia terapii.

Depresja

W 2002 badano efektywność DBT w przypadku osób starszych chorych na depresję. Osoby starsze są wymagającą grupą, mają mniejsze możliwości poznawcze i fizyczne, często też nie widzą sensu zmiany swojego życia na tym etapie życia. W leczeniu wykorzystano wyłącznie trening umiejętności oraz coaching w kryzysie. 71% osób, które korzystały z takiego leczenia znacznie poprawiło swoje samopoczucie, w porównaniu z 47%, które poprawiło się w innej terapii.
– źródło (ang)

Nastolatki z tendencjami samobójczymi

Zmodyfikowana wersja DBT (leczenie ambulatoryjne 16-24 tygodnie) dla młodzieży, która angażowała się w samouszkodzenia i próby samobójcze. Przed leczeniem 8 z 12 nastolatków miało przynajmniej jedną próbę samobójczą. Podczas leczenia, ani w rok po leczeniu żadne z 12 nie miało żadnej próby samobójczej.
– źródło (ang)

Uzależnienie i borderline

Okoła połowa osób z BPD ma kłopoty z zażywaniem substancji psychoaktywnych (narkotyki, leki, alkohol). Wobec tego cierpią na dwie przypadłości i wymagają specjalnego leczenia. Linehan (1999) przebadała 28 kobiet uzależnionych, z czego 12 poddano rocznemu leczeniu DBT a 16 zwykłym leczeniem środowiskowym. DBT okazała się bardziej skutecznym leczeniem już w trakcie jego trwania, ale i w 16 miesięcy po zakończeniu.
– źródło (ang)

Objadanie się i bulimia

Specjalna wersja DBT dla osób, które nadmiernie się objadają lub cierpią na bulimię została przebadana w 2001 roku przez Safer oraz Telch. DBT okazała się skuteczniejsza niż leczenie w grupie kontrolnej – 89% osób udało się zaprzestać objadania się. W grupie kontrolnej udało się to tylko z 12,5% osób. Osoby te badano kolejno raz po 6 i 12 miesiącach, efekty terapii utrzymały się.
– źródło (ang)

Skuteczność zmodyfikowanej Terapii Dialektyczno- Behawioralnej

Niektórzy mówią, że DBT nie da się robić indywidualnie, że potrzebny jest do tego zespół (my mamy zespół od 2017).
Jednak Marsha Linehan wyraźnie zaznacza w swojej książce, że również indywidualny terapeuta może zorganizować DBT w swojej prywatnej praktyce. Pod warunkiem, że zdoła utrzymać dyscyplinę, rozdzielając sesje indywidualne od Treningu Umiejętności, zachowa telefoniczne sesje wspierające wdrażanie umiejętności oraz będzie miał regularne superwizje. Nie bójcie się więc, moje doświadczenie wyraźnie pokazuje, że trzeba jakoś zacząć, poza tym spotkania zespołu mogą odbywać się online, czyli zespół może być między kilkoma gabinetami prywatnymi, aktualnie behavioral tech oferuje szkolenia online z DBT i potem właśnie namawia do takiego modelu.
Pojawiają się pierwsze badania potwierdzające skuteczność takiego indywidualnego modelu DBT. Nic dziwnego, przecież sama autorka tej terapii zaczynała w ten sposób.